Trolling, bir salgın haline geldi ve insanların, özellikle de gençlerin internetten faydalanması ve istihbarat eksikliği ve mağdurlarının utancından kurtulma arzusundan geldi. Ne kadar stalk ve cyberbullying en Sonuçlar tekrar tekrar belirtilmiş, yine de trollükten dolayı gençlerin duygusal ve psikolojik gelişimlerine verdiği zarar büyük ölçüde anlaşılmamıştır. Ancak bu soruna yönelik tutum yavaş yavaş değişmeye başladı. Trolling, uzmanlar tarafından sosyal medya sitelerinde ve forumlar ve oyun odaları gibi çevrimiçi platformlarda bulunan bir tür siber zorbalık olarak tanımlanmıştır. Bu soruna verilen tepki, bunun bir parça düşüncesiyle, gerçekten zararsız bir şey olarak ayrılmakta.
Trolling, bir Zorbalığın şekli çünkü özellikleri cyber zorbalığa çok benzer. Trolling, mağduru sosyal medyada alay eden, utandıran ve onları kötüye kullanan faili kapsar. Zayıf ya da genç olabilecek ancak teknoloji ile iyi olanlara anonim saldırılar yapıldığı için bu, 'Nerds'in İntikamı' zorbalığının oluşması olarak tanımlandı.
Bazı insanlar, siber zorbalık olarak bir anlaşmanın büyüklüğü kadar trol değiller. Bu yüzden, her iki kavramı da çok farklı şekilde ele alıyorlar. Bu görüşe sahip insanların çoğunluğu, hala genç yaşlarından geçen ve buna zarar vermeyen ergenlerdir. Trolling ve siber zorbalığın, her ikisinin de ardındaki niyet ve saikin farklı olması nedeniyle farklı olduğuna inanırlar. Trolleri yalnızca insanları güldürmek ve onları zararsız görmeyi düşünmek olarak görüyorlar. cyberbullies onlar tarafından mağdurlara zarar vermek ve acı çekmek istemektedirler. Bazıları için troller, aynı zamanda çocukların daha akıllı olmaları ve kendi dünyasında kendilerini ayağa kalkmalarına yardımcı olabilecek kendi başlarına düşünmeye başlamanın bir yoludur.
Ebeveynler, ne kadar tehlikeli trolling yapılabileceğini anlamalıdır. çocuğunun güvenliği. Bunu bir tehdit olarak gördüklerinde, çocukları ile ilgili olarak bu konuda konuşabilirler ve onlara bu insanlarla nasıl başa çıkacaklarını öğretebilirler. Gençler duygusal ve dürtüsel olma eğilimi gösterirken, ebeveynlerin kendilerine bu davranışları görmezden gelmelerini ve ne kadar provakatif olursa olsun onlara cevap vermemelerini öğretmeleri gerekir. Failler, kurbanlarının davranışlarından kurtulabiliyorlar; bu nedenle, hiçbir şekilde tepki vermemek en iyi şeydir. Bunu yaparak, fail, artık davranıştan hoşlanmaya duyulan ihtiyacı hissetmeyecektir ve motivasyon eksikliği nedeniyle sonunda vazgeçer. Böylece, günün sonunda, ebeveynlerin sorumluluğu yalnızca değil, aynı zamanda çocuğunu eğitmek bu tür davranışlardan nasıl kaçınmalı ve bunlara tepki göstermemeleri gerektiği konusunda bilgilendirilmeli, ancak kendi başına bu tür davranışlara girmemeleri de öğretilmelidir. Bu tür davranışların kurbanı olmak gerçekten zararlı olabilir, dolayısıyla bu davranışa dahil olmamak da dikkate alınmamalıdır.
